Geloof het of niet, maar je kunt mij geen groter compliment geven. Niet het feit wat ik knetter ben natuurlijk (al klopt het aardig in de positieve zin van het woord, alhoewel ik nu twijfel of de term in het Rotterdams dezelfde betekenis heeft als elders in het land), maar dat ik in het echt blijkbaar net zo overkom als online. Of online net zoals in het echt, het is maar hoe je het bekijkt.
Het is soms lastig om je online net te gedragen zoals je in het echt bent. Omdat er allerlei stemmen door je hoofd gaan.
‘Wat zullen ze wel niet van me denken?’
‘Ik moet vooral laten zien dat ik deskundig ben.’
‘Het is serious business wat ik doe, dus met humor hier en daar sla ik de plank volledig mis.’
Enz.enz.
Maar wie ben jij echt? En waarom zou je je anders voordoen dan je bent?
Op ieder potjes past een dekseltje. Ook als het om je volgers gaat.
Hoe fijn zou het zijn als jouw potentiële cliënt voordat ze besluiten een afspraak bij je te maken al weten:
‘Ja, hem/haar mag ik wel.’
Of
‘Als ik dan straks toch op die behandelbank lig, kan ik tenminste nog wel lachen om zijn/haar humor.’
Of
‘Dat is net zo’n grote zuurpruim als ik. Ik maak gelijk een afspraak.’ (Soort zoekt soort😉)
Ook in hield en houd me soms nog steeds een beetje in op dit account omdat ik vond/vind dat het onderwerp van mijn business zich niet leent voor luchtigheid. Terwijl dat natuurlijk de grootst mogelijke onzin is. Want is sta als praktijkcoach juist voor het feit dat het vooral ook leuk moet zijn om je paramedische praktijk te runnen. Want ook werkgeluk is een onderdeel van succesvol zijn. Dat je iets doet waar je je passie in kwijt kunt, je energie van krijgt en plezier uit kunt halen.
Ben jij online dezelfde persoon als offline? En ervaar jij werkgeluk?