In mijn carrière heb ik meer dan eens een kledingblunder gehad. Bijvoorbeeld toen ik net iets te zomers gekleed naar een vergadering bij VWS moest op een bloedhete dag. Niet dat iemand er wat van zei, maar oeh, ik voelde de ogen van de anderen brandden. Zij hadden wel de hitte getrotseerd in hun driedelig pak.
Of die keer dat ik iets te lang op hoge hakken had gelopen. Ik besloot aan het einde van de dag om ze maar uit te schoppen. En ik had er helemaal niet meer aan gedacht om ze weer aan te doen toen ik nog even moest aansluiten bij een overleg met de Raad van Bestuur in het kantoor verderop in de gang. Ook zij zeiden er niets van, maar er waren wel wat gefronste wenkbrauwen. Ik had er eigenlijk iets lolligs over moeten zeggen, maar kon niets bedenken.
Ik ben blij dat ik niet meer in de wereld van de strakke pakken en hoge hakken werk. Nu draag ik wat ik wil dragen.
Ooit had ik ergens gelezen dat je je haar beter vast kunt dragen omdat dat professioneler zou ogen. Nu heb ik de laatste tijd mijn haar best vaak opgestoken (iets met een lockdown en een krullenkapper met een enorme wachtlijst), maar ik heb toch echt mijn haar liever los. Laat die krullen maar bouncen. Ik ben er trots op!
Of mijn Rotterdamse accent. Weet je hoeveel energie het kost om een beetje ABN te praten? Ik heb het wel lange tijd gedaan hoor. Want ja, zakelijk gezien is een zwaar accent hebben niet heel erg bevorderlijk voor je professionaliteit. Toch? Maar in de avond komt dat accent toch vaak om de hoek piepen. Dan ben ik echt te moe. Maar weet je wat? Dat Rotterdamse accent maakt mij juist lekker herkenbaar. Ik stoot er mensen mee af, maar trek er ook heel veel mensen mee aan. En nee, dat zijn niet alleen Rotterdammers 😉
Regelmatig deel ik een lollige boomerang op mijn zakelijke social media accounts. Ook op LinkedIn. Maakt dat mij minder professioneel? Sommige mensen zullen zeggen van wel. En daarom heb ik het ook lange tijd niet gedaan. Maar laatst kreeg ik dus van iemand een privé berichtje: ‘Ik vind het zo leuk dat jij gewoon op LinkedIn boomerangs deelt. Je trekt wel de aandacht en je inspireert me.’
En ook in zakelijke mails zit af en toe een smiley. Onder het mom: een beeld zegt vaak meer dan 1000 woorden. En het leven is al zwaar genoeg. Mijn eigen bedrijf, mijn regels.
Professionaliteit. Het is voor iedereen weer anders. Vindt iemand mij niet professioneel genoeg, dan zullen ze niet met me willen werken. Maar dat zijn dan ook de mensen waar ik ook niet mee wil werken. Er blijven nog genoeg mensen over.
Ik heb me lang geconformeerd aan anderen. Aan hoe andere mensen vinden dat het moet. En soms betrap ik mezelf er nog steeds op dat ik niet altijd reageer vanuit mezelf, maar omdat ik denk dat het zo hoort. Gelukkig is dat steeds minder.
Ben jij op het werk een ander persoon dan privé?