Toen ik nog als teamleider Behandelzaken in de ouderenzorg werkte, deelde ik mijn kamer met de gezelligste collega-teamleider.
We hebben lief en leed met elkaar gedeeld en onze collegiale band was heel symbiotisch te noemen.
Zij maakte het kantoor gezellig en ik maakte er weer een rotzooi van.
Zij zette wat nepplantjes neer die ik tijdens vakanties trouw water gaf (ik heb heel groene vingers).
En zij hing een lollige spreukenkalender op die ik altijd afscheurde, omdat ik vaak zo ontzettend nieuwsgierig was wat de volgende spreuk zou zijn.
Toen dit citaat van Churchill kwam, vond ik die op dat moment zo raak. Want ik zat echt in een enorm bleh-moment. ‘Die lijsten we in’ en zo geschiedde.
Je hebt altijd wel een keer dat het even tegen zit. Dat het werk even niet gaat zoals je dat graag zou willen. Dat privé net even net wat meer tijd opslokt dan normaal en dat je dat er eigenlijk net niet bij kan hebben. Dat je een rotsituatie hebt gehad met een collega of cliënt en even niet weet wat je met de situatie aan moet en niet kunt zoeken naar oplossingen.
Soms helpt het om gewoon maar door te gaan en te hopen dat het de situatie zich vanzelf oplost. Want soms is een situatie op het moment dat het gebeurt enorm heftig en groot en valt het na een nachtje slapen (of iets langer) heel erg mee. Maar dat is niet altijd de juiste weg.
Weet dat elk probleem oplossingen heeft en elke vraag een antwoord. En kom je er zelf niet uit, zoek dan hulp. Van een kritische collega/concullega als het iets kleins is. Of schakel een deskundige in. Als het gaat om praktijkvoering en ondernemen in de eerstelijn, dan help ik je graag verder. Mocht je eerst nog willen sparren, maak dan een vrijblijvende Zoomafspraak.