Het was in de tijd dat ik leidinggevende was van een intramuraal (para)medisch team. Ik was op weg naar een belangrijke meeting. Een paramedicus uit mijn team klampte mij aan.
P: ‘De arts verwijst niet naar ons door.’
Ik: ‘Dus?’
P: ‘Daarom krijgt de bewoner niet de zorg die hij nodig heeft.’
Ik: ‘Wat ga jij daaraan doen?’
P: ‘Ik heb al van alles gedaan, ik denk dat jij maar met hem moet gaan praten. Hij luistert vast wel naar jou.’
Ik moest echt door naar de vergadering en had geen tijd voor dit gesprek. Was ook lichtelijk geïrriteerd, hou ervan als mensen hun eigen verantwoordelijkheid pakken en voelde aan alles dat dit hier niet het geval was: ‘We hebben het hier op een later moment over goed?’
In de middag sloot ik aan bij een multidisciplinair overleg (MDO). Dat deed ik af en toe. Om feeling te houden welke problematiek er speelde bij de bewoners. En te observeren (heerlijk vind ik dat!) hoe de interactie was tussen de verschillende professionals aanwezig bij het MDO. Grotendeels professionals uit mijn team. Zowel de arts als de paramedicus waren er ook.
Later sprak ik de paramedicus weer.
P: ‘Zie je, hij is niet van plan om door te verwijzen.’
Ik: ‘Je hebt helemaal niets gezegd!!!’
P: ‘Maar ik zat er toch? Hij weet toch dat ik de aangewezen persoon ben om die bewoner verder te helpen?’
Mijn blik zegt soms meer dan duizend woorden. P wist genoeg en wat haar te doen stond en wat haar verantwoordelijkheid was. En ze wist gelijk dat ik niet degene was die haar handje ging vasthouden.
Een week later. Ik zat te lunchen met de betreffende arts.
A: ‘P kwam laatst gezellig een bakkie doen bij mij en vertelde tussen neus en lippen door wat ze allemaal deed. Wist ik helemaal niet. Geniaal! We hebben ter plekke afspraken gemaakt met welke bewoners ze aan de slag kan gaan.’
Ga er niet vanuit dat verwijzers weten wat je doet alleen maar op basis van je functietitel. Of omdat je het een of twee keer gezegd hebt. Zoiets vraagt tijd en herhaling. Veel herhaling. En wat menselijk contact. Dat is minstens zo belangrijk.
Met welke verwijzer (of diens POH’er of dokterassistente) ga jij binnenkort weer eens een bakkie doen?